Biografie
1944In Roermond ben ik in 1944 geboren. Als kind al besloot ik om het kunstenaarspad te volgen en in de voetsporen van mijn grootvader te treden. Hij was beeldhouwer in het atelier van architect Pierre Cuypers, bouwmeester van talrijke kerken en o.a. het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam. Tekenen, met klei knoeien en lezen waren in mijn jeugd mijn lievelingsbezigheden.
1953
Mijn eerste expositie vond in februari 1953 plaats. Ik verkocht kleine kleifiguurtjes voor een kwartje per stuk. De opbrengst – bijna vijf oude Nederlandse guldens – was bestemd voor de slachtoffers van de watersnoodramp in Zeeland.
1961
Ambitie was voldoende aanwezig, maar vanwege mijn jeugdige leeftijd werd ik toen niet toegelaten tot de Kunstacademie en mijn artistieke aspiraties werden in de ijskast gedeponeerd. Opleidingen als schoonheidsspecialiste, yoga- en meditatiedocent, regressie- en reïncarnatietherapeut, jobs als salesmanager en secretaresse brachten mij steeds verder weg van het kunstenaarspad.
1996
In 1996 nam ik een uitnodiging aan van een bevriend kunstenaar om les te nemen. Dat was de duw in artistieke richting. De sluizen van mijn creativiteit werden opengezet. Een jaar nadat ik mijn eerste tube verf uitkneep in een poging om ‘de elementen’ te schilderen werd ik uitgenodigd voor mijn eerste expositie. Menige tentoonstelling en binnen- en buitenland volgde.
Mijn werken hebben met materie, met aarde te maken. Het lijkt wel alsof ik dit element nodig heb om het abstracte – het ongrijpbare – te verankeren. Met acrylverf en diverse andere aardse materialen versterk ik deze verbinding en creëer zo een ‘aardkorst’, een reflectie van de aarde die een eigen verhaal vertelt. Steile bergen, vulkanen, woestijnen en kale vlaktes trekken mij magnetisch aan. In deze extreme, droge, ruige plekken – het zogenaamde ‘niets’ dat menigeen in deze gebieden aantreft – ‘lees’ ik de aarde op mijn manier en verwerk de indrukken in mijn ‘Earth Paintings’.
2007
De connectie tussen mijn schilderijen, dromen en aan papier toevertrouwde gedachten is voor mij vanzelfsprekend. Met de uitgave van het boek ‘Dreams … Paintings … Thoughts’ wilde ik die koppeling ook voor anderen toegankelijk maken.
2010
Begin 2008 werd de emigratieprocedure naar Canada in gang gezet. Mijn lang gekoesterde wens om in een van de woestijnachtige gebieden in de USA te wonen en werken is niet mogelijk. In de Okanogan Valley (BC) in Canada leek deze wens wel verwezenlijkt te kunnen worden. Nieuwe uitdagingen lokten in een land met een grandioze natuur. Het ontmoedigingsbeleid van de Canadese emigratiedienst zorgde er echter voor dat de emigratiedroom na drie jaar uiteenspatte.
2011
Opnieuw beginnen en eindelijk ‘wortelen’ in Nederland was het thema voor dit jaar. De voeding voor mijn inspiratie bleef het ruige zuidwesten van de USA. De draad met de kunstwereld in Nederland werd weer opgepakt en al in de herfst kreeg ik de gelegenheid om nieuwe schilderijen te exposeren.
2015
Schilderen en schrijven zijn remedies voor me geworden om het nooit aflatende gevoel van heimwee te kunnen hanteren.Vanuit mijn woonplaats Gulpen, in het mooiste stukje van Nederland, vindt mijn inspiratie zijn weg naar schilderijen en boeken met foto’s, verhalen en gedichten.
2019
Sinds 2013 neem ik ook weer deel aan de tweejaarlijkse Kunstroute Gulpen-Wittem, die plaatsvindt tijdens het Pinksterweekend in de oneven jaren. Gedurende drie dagen zijn in ons huis, tuin en atelier – naast mijn nieuwste schilderijen, objecten en boeken – ook de werken van twee of drie gastkunstenaars van verschillende disciplines te zien. Een succesvol evenement waar de kunstenaars met veel plezier naar terugkijken.
In juli presenteerde ik mijn prachtige nieuwe website, waarin niet alleen mijn schilderijen de volle aandacht krijgen. In de Blog heb ik een ideale plek gevonden om mijn ‘Omwegen’ te publiceren. Verhalen over de zwerftochten in de ruige gebieden van de USA, die niet alleen gelardeerd worden met foto’s van deze regio, maar ook van de schilderijen en gedichten die naar aanleiding van mijn ervaringen zijn ontstaan
2020
Al in het voorjaar kan ik constateren dat het een goed besluit was om de ‘Omwegen’ verhalen in de website te publiceren. (zie Omwegen) (zie Blog)